آیا میان پروتز سینه و سرطان سینه ارتباطی وجود دارد؟
پروتز سینه ، کاشت سینه یا ماموپلاستی تقویت کننده ، به معنی بازسازی سینه با افزایش حجم آن است که یکی از محبوب ترین جراحی های زیبایی است که بسیاری از زنان در سراسر جهان سالهاست تحت آن قرار گرفته اند. پروتزهای سینه برای ایجاد سینه های بزرگتر و پرتر یا جایگزینی سینه های حجیم که در دوران شیردهی ، بارداری ، کاهش وزن و سوء تغذیه یا عواملی مانند سرطان یا ضربه از دست رفته اند استفاده می شود. با ما همراه باشید تا در مورد جراحی کاشت سینه ، روش ها ، انواع پروتز ، نوع پروتز ، مراقبت های قبل و بعد از عمل و مزایا و معایب آنها اطلاعات کسب کنید.
عمل جراحی پروتز سینه چیست؟
جراحی بزرگ کردن سینه یک روش زیبایی بی خطر و کم تهاجم است که طی یک تا دو ساعت تحت بیهوشی عمومی انجام می شود. با این حال ، با توجه به توصیه پزشکان متخصص ، قبل از آماده شدن برای این جراحی ، بهتر است متقاضی در جلسه مشاوره با جراح خود شرکت کند و باید بر اساس عناصری مانند روش های مختلف بزرگ کردن سینه و اندازه و اندازه نوع پروتز به شکل بدن
انتخاب پروتز معمولاً با توجه به عرض سینه ، ارزیابی بافت نرم سینه و بافت سینه انجام می شود. برخی از افرادی که به دلیل بیماری یا شرایط دیگر باید از پروتز سینه استفاده کنند ، ممکن است احساس خوبی نداشته باشند و فکر کنند شکل طبیعی بدن خود را از دست داده اند. اما به طور کلی با این تغییرات در طول زمان و بعد از عمل احساس بهتری دارند.
در جراحی کاشت سینه ، جراح در سه مکان مختلف برای قرار دادن پروتز برشی ایجاد می کند: زیر بغل ، هاله اطراف سینه (بافت اطراف نوک سینه) ، ناف یا چین زیر سینه. سپس پروتز پس از ایجاد برشی در قسمت فوقانی یا تحتانی عضله دیواره قفسه سینه وارد بدن می شود. بدن پروتز را در جای خود نگه داشته و از حرکت آن به زیر پوست جلوگیری می کند. جراح برش را می بندد و بعد از اینکه پروتز در محل قرار گرفت آن را می دوزد.
انواع پروتز سینه از لحاظ میزان برجستگی
سه نوع کاشت سینه بسته به میزان توده وجود دارد:
پروتز با مشخصات پایین یا برآمدگی کم ؛
پروتز برجسته یا برجسته بزرگ ؛
پروتز سینه با مشخصات بسیار بالا یا بیرون زدگی بسیار بالا.
انواع پروتز سینه از لحاظ شکل ظاهری
پروتزهای سینه به دو نوع کلی تقسیم می شوند.
۱. پروتز سینه گرد (round)
کاشت سینه “گرد” برای افرادی مناسب است که می خواهند سینه هایشان برجسته تر به نظر برسد. از سوی دیگر ، کسانی که می خواهند پروتز سینه نرم و خوش فرم داشته باشند ، اغلب این پروتزهای گرد را انتخاب می کنند.
مزایای پروتز گرد عبارتند از:
جراحی تجدید نظر (در موارد تغییر پروتز ، انقباض کپسول ، شکستن پروتز و چرخش پروتز) ؛
چرخش مکرر پروتز.
٢. پروتز سینه اشکی (آناتومیکال یا قطره‌اشکی)
پروتز سینه “قطره اشک” برای افرادی مفید است که می خواهند پروتز سینه آنها طبیعی تر به نظر برسد.همچنین افرادی که بافت سینه آنها بسیار اندک است یا هیچ بافتی ندارند ، افرادی که دارای سینه های صاف و بی شکل هستند و زنانی که بافت بافت نرم آنها بسیار اندک است ، عدم تقارن سینه یا نقایص ظاهری سینه ظاهر طبیعی تری دارند. بهتر است از پروتز سینه به شکل قطره اشک استفاده کنید.
انواع پروتز سینه از لحاظ جنس و مواد تشکیل‌دهنده
پروتزهای سینه در سه نوع ساخته می شوند که از نظر کیفیت تفاوت چندانی ندارند ، اما از نظر هزینه عمل ، احساس راحتی و محل شکاف متفاوت است و بسته به شرایط بیمار ، پزشک انتخاب می کند یکی از موارد زیر: آنها: ایمپلنت های سینه سیلیکونی مانند ژل ، ایمپلنت سینه “آب نمک” و ایمپلنت های سینه ثابت یا “خرس چسبناک” ، که در واقع نسل پنجم ایمپلنت های سینه هستند.
۱. پروتز سینه آب‌نمکی
پروتزهای نمکی سالین گرد هستند و با سالین استریل یا سالین پر می شوند. پروتزهای شور دارای دیواره های سیلیکونی و ضد آب هستند ، از پروتزهای سیلیکونی سفت تر هستند ، در صورت پاره شدن صاف می شوند و مایع داخل آن از طریق یک فرآیند طبیعی جذب می شود زیرا این مایع به طور طبیعی در بدن وجود دارد ، بنابراین باعث سلامتی نمی شود. چالش ها و مسائل.
مزایای پروتز نمک سینه:
نیاز به برش کمتری دارد.
هزینه کمتر؛
نیاز کمتری به معاینه و پیگیری دارد.
مضرات پروتز نمک پستان:
لمس غیر طبیعی تر ؛
خطر بیشتر چین و چروک بیشتر ؛
امکان تخلیه خود ؛
امکان تأثیر بیشتر بر بافت سینه.
نکته دیگر این است که استفاده از پروتزهای نمکی یا نمکی برای کودکان زیر 18 سال توصیه نمی شود.
۲. پروتز سینه سیلیکونی
ایمپلنت های سینه سیلیکونی از ترکیبات مختلف سیلیکونی ساخته شده اند و شبیه ژل های چسبناک هستند. با توجه به افزایش ایمنی این پروتزها ، به نظر می رسد که پروتزهای سیلیکونی اولین انتخاب زنان برای کاشت سینه هستند. این به این دلیل است که آنها بیشتر شبیه بافت سینه هستند. همچنین اگر پروتز آسیب ببیند ، از بین نمی رود و ژل های داخل پروتز وارد فضای اطراف یا لایه های دیگر پروتز می شوند.
اگر از پروتز سینه سیلیکونی استفاده کرده اید ، ضروری است که پزشک معاینات منظمی انجام دهد. حداقل سن برای استفاده از ایمپلنت سینه سیلیکون 22 سال است.
مزایای پروتزهای سینه سیلیکونی:
کمتر مستعد چروک شدن است ؛
کاهش خطر تخلیه خود به خود ؛
لمس طبیعی تر
مضرات پروتزهای سینه سیلیکونی:
هزینه بیشتر ؛
نیاز به بررسی و پیگیری بیشتر ؛
برش های بیشتری روی پوست ایجاد کنید ؛
خطر شکست بدون علامت
کسانی که تحت عمل جراحی پروتز سیلیکون قرار گرفته اند ، باید سه سال پس از عمل ، اسکن MRI انجام دهند. پس از آن ، هر دو سال یکبار MRI باید انجام شود تا شکستگی بی سر و صدا پروتزهای سیلیکونی بررسی شود.
۳. پروتزهای سینه ثابت یا Gummy Bear
اگر پروتزهای سینه Gummy Bear بشکند ، ظاهر آنها به هیچ وجه تغییر نخواهد کرد ، به همین دلیل است که آنها را پروتزهای ثابت می نامند. این پروتزها به جای گرد بودن ، در بدن شکل می گیرند و برجستگی های بیشتری در قسمت پایینی دارند. تراکم سیلیکون در این نوع پروتز زیاد است و در نتیجه آنها سفت تر هستند و بنابراین کمتر در آنها آسیب می بینند. بزرگترین عیب پروتزهای ثابت این است که باید نسبت به سایر انواع پروتزها برش بیشتری روی پوست ایجاد کنند.
پروتز خارجی سینه
اگر قصد جراحی ندارید و از ایمپلنت های داخلی سینه استفاده می کنید ، راه حل دیگر استفاده از ایمپلنت های خارجی سینه است که نیازی به جراحی ندارند. با این حال ، در برخی موارد ، ایمپلنت های خارجی سینه باعث حساسیت پوستی ، خارش ، تعریق و احساس گرما می شود و احتمال سقوط و جدا شدن این ایمپلنت های سینه وجود دارد. با این حال ، استفاده از پروتز خارجی سینه سریع ترین راه برای بزرگ شدن و پر کردن فضای خارجی سینه است.
رنگ پروتز سینه
یکی از نگرانی های افرادی که قصد انجام عمل جراحی کاشت سینه را دارند این است که رنگ ایمپلنت های سینه مصنوعی تا حد امکان به رنگ طبیعی پوست آنها نزدیک است. اگرچه تولیدکنندگان پروتز تلاش زیادی برای ساختن پروتزهای نزدیک به رنگ پوست انجام می دهند و حتی به درخواست مشتری پروتزهای سفارشی ارائه می دهند ، اما معمولاً تفاوت رنگی کمی بین پوست طبیعی بدن و پوسته پروتز سینه وجود دارد.
چند نوع برش برای انجام عمل جراحی پروتز سینه وجود دارد؟
برش در چین زیر سینه ؛
برش دور هاله ؛
برش زیر بغل ؛
برشی در اطراف ناف که در موارد خاص ایجاد می شود.
لیفت سینه با پروتز
لیفت سینه مصنوعی یا (پروتز ماستوپکسی) یکی از روش های لیفت سینه مصنوعی است. در این روش از پروتز سینه برای اصلاح افتادگی و بزرگ شدن سینه استفاده می شود.
در روش پروتز ماستوپکسی ، برش های لازم فقط در ناحیه آرئول و زیر ناحیه سینه ایجاد می شود. در این روش می توان سینه های کوچکی را که نیاز به افزایش حجم و سینه های نامتقارن از نظر اندازه و ظاهر دارند ، اصلاح کرد. در واقع این روش ترکیبی از لیفت سینه و پروتز سینه است که در آن از لیفت داخلی برای بلند کردن سینه استفاده می شود و برخلاف عمل لیفت سینه ، نیازی به برش عمودی نیست. به خاطر داشته باشید که پروتز و لیفت سینه با این روش برای همه امکان پذیر نیست و بهتر است با نظر پزشک متخصص و متخصص انجام شود.
پروتز سینه چقدر دوام می‌آورد؟
با وجود دوام ایمپلنت های سینه ، این پروتزها دائمی نیستند و به مرور زمان از بین می روند. معمولاً لایه خارجی پروتز سینه با گذشت زمان پیر و نازک می شود و در نهایت از بین می رود. با این حال ، تشخیص این فرسایش از نظر بالینی دشوار است.
ورزشکاران ، به ویژه مربیان هوازی ، دوندگان ماراتن ، دوچرخه سواران و زنان ، بیشتر از کسانی که فعالیت کمتری دارند از ایمپلنت سینه خود استفاده می کنند و آنها را پاره می کنند. به همین دلیل ، اگر جراحی پروتز سینه انجام داده اید ، لازم است بین 10 تا 15 سال پس از عمل توسط متخصص معاینه شوید و در صورت لزوم ، به تشخیص پزشک ، سونوگرافی انجام دهید.
چه کسانی می‌توانند عمل پروتز سینه را انجام دهند؟
افرادی که تمام یا بخشی از سینه های خود را به دلیل بیماری های جدی مانند سرطان از دست داده اند.
کسانی که دارای پستانهای مادرزادی نامتقارن با شکل غیر طبیعی هستند.
زنانی که به دلیل نقص مادرزادی فقط یک سینه دارند.
زنانی که به دلایل هورمونی یا ژنتیکی یا به دلیل کاهش وزن زیاد و سوء تغذیه ، سینه های کوچکی دارند.
زنانی که بافت پستان آنها به دلیل افزایش سن ، بارداری و شیردهی کوچک شده است ، یا ممکن است به دلیل کاهش وزن شدید ، سینه هایشان افتاده باشد.
هزینه عمل پروتز سینه
جراحی پروتز سینه یکی از جراحی های زیبایی است ، بنابراین تحت پوشش بیمه درمانی قرار نمی گیرد. از طرف دیگر ، هزینه جراحی پروتز سینه بسته به عواملی مانند مهارت و شهرت جراح و نوع پروتز مورد استفاده متفاوت است.
عوارض پروتز سینه
جراحی تعویض سینه یک روش ایمن و کم تهاجم است که توسط یک جراح مجرب انجام می شود. با این حال ، جراحی کاشت سینه ، مانند همه جراحی ها ، عوارض بالقوه خود را دارد ، اما شما می توانید با پیروی از آماده سازی دقیق ، اصولی ، قبل از عمل و مراقبت های بعد از عمل ، احتمال عوارض را به حداقل برسانید. بنابراین ، بهتر است از عوارض احتمالی بعد از جراحی کاشت سینه اطلاعات کافی داشته باشید.
برخی از عوارض احتمالی کاشت سینه عبارتند از:
ظاهر غیرقابل قبول محل برش جراحی ؛
خونریزی و تجمع خون (هماتوم) ؛
جدا شدن زخم ها ؛
عدم تقارن سینه ها ؛
قرار دادن نادرست پروتز در محل خود ؛
عفونت ؛
تاخیر در بهبود محل برش جراحی ؛
تغییرات در احساس سینه و نوک سینه که ممکن است موقتی یا دائمی باشد.
یک کپسول ضخیم در اطراف پروتز ایجاد کنید.
نشت یا پارگی دیواره پروتز ؛
چین و چروک پوست پروتز ؛
عوارض بیهوشی عمومی ؛
تجمع مایع در اطراف پروتز ؛
درد مداوم ؛
جابجایی پروتزها در جهات مختلف ؛
نارضایتی از زیبایی و نتیجه عمل ؛
لخته شدن خون در عروق که می تواند باعث مشکلات قلبی و ریوی شود.
امکان نیاز به مداخله مجدد
همچنین ، بعد از عمل جراحی کاشت سینه ، برخی از بیماران احساس سینه را به طور کامل از دست می دهند ، برخی دیگر فقط کمی احساس سینه را کاهش می دهند و در برخی موارد حتی احساس را افزایش می دهند. با این حال ، همه این عوارض جانبی با گذشت زمان بهبود می یابد و بهبود کامل معمولاً 18 ماه طول می کشد.
این مطلب ادامه دارد … .
دیدگاهتان را بنویسید