امروزه همه می دانند که ورزش ساختار و عملکرد مغز را تغییر می دهد. مطالعات روی حیوانات و انسان ها نشان داده است که فعالیت بدنی باعث افزایش حجم کلی مغز می شود و می تواند حفره های ایجاد شده در اثر پیر شدن در ماده سفید و خاکستری مغز را کاهش دهد. اما بهترین نوع ورزش برای مغز چیست ، سوالی است که پاسخ آن را در مقاله اصلی خواهید یافت.
طبق یک مطالعه جدید روی موش ها ، به نظر می رسد برخی از تمرینات برای تقویت مغز بیشتر از سایر تمرینات مفید است. برای اولین بار ، دانشمندان اثرات عصبی انواع مختلف ورزش را بر روی مغز مقایسه کردند: دویدن ، تمرین با وزنه و ورزش های متناوب با شدت زیاد. نتایج جالب توجه بود و نشان داد که تمرینات سخت ممکن است گزینه خوبی برای سلامتی طولانی مدت مغز نباشد.
ورزش همچنین باعث افزایش نوروژنز یا تشکیل سلول های جدید مغزی در مغز بزرگسالان می شود. مطالعات روی حیوانات نشان می دهد که تعداد نورون های جدیدی که بعد از ورزش در هیپوکامپ (مناطق اصلی مغز درگیر در یادگیری و حافظه) ظاهر می شوند ، مانند دویدن روی چرخ متحرک یا تردمیل ، دو یا حتی سه است. آنها با تعداد سلولهای عصبی موجود در هیپوکامپ حیوانات نشسته برابر هستند. دانشمندان معتقدند که ورزش تأثیرات مشابهی بر روی هیپوکامپ انسان دارد.
مطالعات در مورد ورزش و نوروژنز بر دویدن در مسافت های طولانی متمرکز شده است. موش های آزمایشگاهی می توانند به خوبی اجرا شوند. اما هنوز مشخص نیست که آیا انواع دیگر ورزش به همین روش بر روی تولید اعصاب و سلولهای جدید مغز تأثیر می گذارد یا خیر و با توجه به محبوبیت ورزش هایی مانند تمرین با وزنه و ورزش های متناوب با شدت زیاد ، این مورد توجه بسیاری از افراد است. دانشمندان روزها. جلب کرده است.
بنابراین ، در مطالعه جدیدی که این ماه در مجله فیزیولوژی منتشر شد ، محققان دانشگاه Jyv کی skyl در فنلاند گروه بزرگی از موش های نر بالغ را مورد مطالعه قرار دادند. محققان ماده ای را که نشانگر سلول های جدید مغزی بود ، به موش ها تزریق کردند و گروه هایی از آنها را مجبور به انجام تمرینات مختلف در حالی که یکی از این گروه ها را بی حرکت نگه داشته بودند ، کردند.
در قفس برخی از این موش ها ، آنها وسیله ای مانند تردمیل قرار داده اند تا هر زمان که خواستند کار کند. بیشتر آنها هر روز چند کیلومتر به آرامی می دوند ، هرچند فاصله آنها متفاوت بود. برخی از موش ها تمرین مقاومت را نیز شروع کردند ، یعنی بالا رفتن از دیوارهایی که وزنه های کوچک آنها به دم متصل شده است.
این روند هفت هفته طول کشید و پس از آن دانشمندان با دقت بافت های هیپوکامپ را در تمام این حیوانات بررسی کردند. آنها سطوح مختلف نوروژنز را در مقایسه با تمرینی که هر یک از این حیوانات انجام داده اند مشاهده کردند.
موش هایی که به آرامی روی تردمیل می دویدند تعداد زیادی نورون جدید در مغز آنها وجود داشت. در این موش ها ، بافت های هیپوکامپ پر از نورون های جدید بود و تعداد سلول های عصبی بسیار بیشتر از مغز حیوانات نشسته بود. هرچه موش ها در طول آزمایش بیشتر می دویدند ، سلول های جدیدتری در مغز آنها تشکیل می شود.
تعداد سلولهای عصبی تولید شده در مغز حیواناتی که ورزشهای متناوب با شدت زیاد انجام می دادند بسیار کمتر بود. البته تعداد آنها از حیوانات نشسته بیشتر بود ، اما از حیوانات دونده بسیار کوچکتر بودند.
و موش هایی که با وزنه ورزش می کردند ، اگرچه در پایان دوره آزمایش قوی تر بودند ، اما تغییر چندانی در تشکیل سلول های عصبی جدید در مغز آنها مشاهده نشد و بافت هیپوکامپ آنها دقیقاً مانند حیواناتی بود که ورزش نمی کردند به طور مطلق
البته موش ها با انسان فرق دارند. اما یافته های این مطالعه اغوا کننده است.
میریم نوکیا ، محقق دانشگاه Jyv کی skyl در فنلاند که هدایت این مطالعه را بر عهده داشت ، گفت: “این مطالعات نشان می دهد که ورزش های هوازی ممکن است برای مغز انسان بیشتر از هر ورزش دیگری مفید باشد.”
این مطلب ادامه دارد … .
دیدگاهتان را بنویسید