اگر ایده های خوبی دارید ، باید بدانید که چگونه را با دیگران به اشتراک بگذارید. در روابط کاری نیز مانند سایر روابط باید اعتماد خود را به شخص مقابل نشان دهید. اما چالشی که بسیاری از زنان بسیار موفق با آن روبرو هستند این است که آنها عادات گفتاری نامناسبی دارند ، عادت هایی که ما زنان به مرور زمان به آنها مشروط شده ایم. در این مقاله ، ما می خواهیم بگوییم که زنان چطور می توانند با اطمینان بیشتری در محل کار خود صحبت کنند.
ما ممکن است از نوع گفتار خود آگاهی نداشته باشیم ، اما برخی از کلمات و حتی لحن ما می تواند اعتماد به نفس درونی ما را کاهش دهد و همچنین باعث شود ما از نظر دیگران امنیت کمتری داشته باشیم ، که به نوبه خود منجر به قضاوت و نظر در مورد آمریکا ممکن است مورد علاقه ما نباشند.
مغز زنان ذاتاً برای داشتن هوش هیجانی بالا و ارتباطات ماهرانه تنظیم شده است. ذهن زنان برای درک و خواندن جزئیات زبان کلامی و غیرکلامی دیگران (شامل حالات صورت ، لحن صدا و زبان بدن) برنامه ریزی شده است. مهارت های زنان در ارتباطات بین فردی ممکن است به دلیل همین مهارت ها باشد. اما این توانایی حفظ روابط است که ، هنگام برقراری ارتباط کلامی (به ویژه در مورد زنان) ، می تواند آنها را به استفاده از ساختارهای کلامی خاصی سوق دهد که پیام عدم اعتماد به نفس و عدم اقتدار را به دیگری منتقل می کنند. خبر خوب این است که شما می توانید این نوع گفتارهای مشروط را از نو بسازید تا هم به شما اعتماد به نفس بیشتری بدهد و هم اینکه خود را در نظر دیگران مطمئن ببینید.
1. “فقط”
این کلمه قدرت جمله شما را کاهش می دهد و باعث ایجاد حالت دفاعی و حتی عذرخواهی در شما می شود. وقتی می گویید “من فقط می خواستم بگویم که من حضور دارم” می توان اینگونه تعبیر کرد: “متاسفم که در زمان خود شما را اذیت کردم” یا “من متاسفم که دائماً شما را اذیت می کنم”.
به طور کلی ، این نوع گفتار نتیجه یک سازوکار دفاعی است که ما به عنوان سپر برای جلوگیری از رد کردن ، شنیدن “نه” یا راهی برای جلوگیری از ناراحتی در درخواست زیاد از آن استفاده می کنیم.
راه حل: با بررسی ایمیل ها و پیام های خود پس از این کلمه ، تغییر را شروع کنید. کجا بیش از حد از این کلمه استفاده کرده اید؟ از این به بعد ، آنها را از نوشته خود کوتاه کنید و ببینید جمله شما چقدر مستقیم تر و قدرتمندتر می شود. سپس به مرور سعی کنید این تغییر را در مکالمات گفتاری خود اعمال کنید.
۲. «من در این زمینه تخصص ندارم، اما…»
زنان اغلب مکالمات خود را با عباراتی مانند “من مطمئن نیستم که در این باره چه نظری دارید ، اما …” شروع می کنند. این عبارات در مکالمات ما ظاهر می شوند زیرا ما نمی خواهیم از اینکه اشتباه کرده ایم قانع کننده یا مغرور یا ترس آور باشیم. مسئله این است که استفاده از عبارات شرطی اعتبار جمله شما را زیر سوال می برد.
همه ما نظرات و مشاهداتی را ارائه می دهیم که گاهی اوقات به جایی نمی رسند ، گاهی حتی معلوم می شود که نظرات ما اشتباه بوده است. این طبیعت انسان بودن است و به قیمت از دست دادن شغل یا اعتبار شما پایان نخواهد یافت. صرف اینکه بخواهید قبل از بازخورد خود به دلایل احتمالی خطای خود اشاره کنید ، صرفاً هدر دادن “کلمات” است.راه حل: اگر می دانید که ناخودآگاه از عبارات شرطی استفاده می کنید ، قبل از شروع کار خود در جلسات و تلفنی تا 3 بشمارید. این مکث به شما فرصت می دهد تا با حذف عبارت شرطی فکر کنید و ساختار جمله را تغییر دهید و به جملات شما قدرت بیشتری می بخشد.
۳. «نمی‌توانم»
وقتی از این عبارت استفاده می کنید ، مالکیت و کنترلی را که بر اعمال خود دارید فدا می کنید. “قادر نبودن” عبارتی منفعل است ، در حالی که “نخواستن” عبارتی فعال است ، که نشان می دهد حدود خاصی دارد. “نمی توانم” به این معنی است که شما مهارت لازم برای انجام کار را ندارید ، در حالی که ممکن است فقط بخواهید بگویید که نمی خواهید آن کار خاص را انجام دهید. استفاده مداوم از “من نمی توانم” به معنی ترس از شکست یا عدم علاقه به اندازه گیری محدودیت های ما است. کلمات شما حقیقت را برای شما شکل می دهند ، بنابراین استفاده از عبارت “نمی توانم” شما را محدود می کند و باعث می شود ترس بر شما غلبه کند.
راه حل: با جایگزینی “نمی خواهم” به جای “نمی توانم” جمله خود را مالکیت دهید. این یک تغییر کوچک اما قدرتمند برای نشان دادن پویایی ، استقلال و کنترل است ، به ویژه در محل کار که می توانید از همه طرف به شما فرمان دهد. با استفاده از این عبارت ممکن است در ابتدا احساس ارعاب یا اجبار ایجاد شود ، اما به شما اجازه می دهد محدودیت هایی را برای تعادل زندگی کاری تعیین کنید.
۴. «چه می‌شود اگر این کار را هم امتحان کنیم؟»
اگر بجای نتیجه گیری از سخنان خود ، آنها را مستقیماً بیان کنید ، به احتمال زیاد دیگران شما را جدی بگیرند و اعتماد آنها را جلب کنند. پرداختن به ایده در قالب یک جمله ، احتمال رد آن را افزایش می دهد و باعث می شود احساس انتقاد کنید. قرار دادن یک ایده بی چون و چرا در شکل سوال همچنین خطر از دست دادن مالکیت ایده شما را به همراه دارد. از طرف دیگر ، این به معنای رأی دادن به گونه ای است که ناخودآگاه این واقعیت را منعکس می کند که خودتان فکر نمی کنید ایده شما ارزش آن را دارد ، معتبر است یا قابل برگشت است ، مگر اینکه همه به آن باور داشته باشند. این نگرش ممکن است مربوط به ترس درونی بسیاری از زنان باشد از این احساس که “من ممکن است به اندازه کافی خوب نباشم”.
راه حل: هر زمان که پیشنهادی دارید ، بدون سوال آن را به یک جمله تبدیل کنید. “اگر گروه جدیدی از مشتریان جدید را امتحان کنیم چه می شود؟” وی گفت: “من فکر می کنم ما می توانیم گروه جدیدی از مشتریانی را که بیشتر به تلاش های فروش ما پاسخ می دهند ، هدف قرار دهیم.” در موقعیت هایی مانند طوفان مغزی ، پرسیدن سوالاتی از گروه کاری مناسب است. قبل از صحبت ، ایده خود را مرور کنید و آن را به یک سوال تبدیل کنید و سپس آن را به “من اعتقاد دارم …” یا “من باور دارم …” تبدیل کنید. این روش ظاهر قدرتمندتری را برای ایده ای که می خواهید منتقل کنید فراهم می کند.
۵. با لحن سوالی یا با کش‌و‌قوس دادنِ اغراق‌آمیز به کلمات حرف نزنید
داشتن عادات در لحن صدا یا تنظیم لحن صدا ، مانند بلند کردن صدا در انتهای جملات (مانند لحنی که برای جملات س questionالی استفاده می شود) ، چرخاندن کلمات هنگام تلفظ آنها ، یا بیرون آوردن کلمات از حنجره راهی غیرمعمول راه ، این باعث حواس پرتی مخاطب از یک پیام می شود. آنچه را می خواهید منتقل کنید راه اندازی کنید.یکی از نشانه هایی که شما می توانید صدای خود را تنظیم کنید این است که ببینید آیا در انتهای جمله خود را بالا می برید (مثل اینکه سوالی می پرسید). این نوع مکالمه عدم اطمینان و تردید را نشان می دهد و نوعی بی اعتمادی به شما در بین مخاطبان ایجاد می کند. راه حل این نیست که مانند یک مرد صحبت کنید ، بلکه یافتن راهی است که عادت های گفتاری شما از ارزش پیام شما کم نکند.
راه حل: از تکنیک لنگر حرکتی استفاده کنید. یعنی هنگام خواندن متن کتاب یا مجله ، دستی را مستقیم از جلوی صورت خود دراز کنید. هر زمان که به انتهای یک جمله می رسید ، دست خود را کاملاً پایین بیاورید و همزمان صدای خود را پایین بیاورید. حرکت دادن دست به پایین کنترل و کاهش صدا را آسان می کند.
۶. «ممنونم» : ) !
برای ابراز توجه خود به هر چیز کوچکی نیازی به استفاده از علامت تعجب (!) یا شکلک ایموجی ندارید. افزودن نشانه های عاطفی به زبان شما تحت تأثیر یک اعتقاد درونی ، یا بهتر بگوییم یک ناامنی داخلی است که ما در مورد ظاهر مهربان ، ارزشمند یا مهربان داشتن. این یک حرکت پیشگیرانه “صلح” است که ما انجام می دهیم تا مطمئن شویم پیام ما به روشی مثبت دریافت شده است (تضمینی نامعتبر برای چیزی که کاملاً از کنترل ما خارج است). واضح است که ، در یک محیط کار ، فوران با احساساتی مانند اینکه چقدر خوب است محصول جدید را به روز کنید یا اینکه چقدر برای یک همکار هیجان زده هستید ، می تواند رویکردی نامتناسب باشد.
راه حل: به جای عبارت پتو “خیلی خیلی خوب!” ، سعی کنید از نزدیک نگاهی بیندازید: “به نظر می رسد VP جدید بازاریابی یک نیروی با ارزش جدید در تیم است.” چنین جملاتی ، البته علاقه شما را در سطح حرفه ای نشان می دهد. برای ارتباطات متنی ، مانند ایمیل ها ، به زبان مقامات ارشد شرکت خود توجه کنید و الگوی ارتباط متنی خود را با آنها در اینترنت مطابقت دهید.
۷. «آیا حرف من منطقی به نظر می‌رسد؟»
البته منطقی به نظر می رسید قبل از طرح چنین سوالی! اگر دائماً چنین سوالاتی را می پرسیدید: “آیا من در توضیح آن درست هستم؟” اگرچه ممکن است به دلیل مشارکت دیگران در بحث و سنجش میزان تأثیرگذاری خود این س questionsالات را بپرسید ، اما به مخاطب شما این امکان را می دهد که آیا شما و حرفه خود واقعاً منطقی ، عاقل و درست هستید؟ در حقیقت ، چنین اظهاراتی نمایانگر یک باور اساسی است که طبق آن فرد ادعای نمایندگی آن موقعیت را دارد و فاقد شرایط لازم برای صحبت در مورد آن است.
راه حل: اگر می خواهید بدانید دیگران حرف شما را فهمیده اند یا می خواهید نظر یا بازخورد آنها را بدهید ، بهترین راه این است که بگویید: “من مشتاقانه منتظر شنیدن افکار و س questionsالات شما هستم”. عباراتی از این دست مانع از آن می شوند که به طور ناگهانی مسئولیت «اصلاح» موقعیت ها را بپذیرید و مطمئن شوید همه چیز را به درستی درک می کنند.همانقدر که این عادت ها را در زبان خود دارید ، این علائم ضمنی بر درک افراد از اعتماد به نفس و سطح حرفه ای بودن شما تأثیر می گذارد. توجه به این موارد و این واقعیت که چطور می تواند راهگشای سخنرانی شما باشد ، به شما دانش تغییر و اطمینان بیشتر در گفتار خود را می دهد.
دیدگاهتان را بنویسید