۱۰ دلیل اصلی اعتماد به نفس پایین

گذشته این مرد و روابط اولیه بین او و والدینش یا سایر سرپرستان نقش مهمی در شکل گیری ایمان او به خودش دارد. در این مقاله قصد داریم برخی از عواملی که منجر به کاهش عزت نفس می شوند را بیان کنیم. با ما همراه باشید تا با این دلایل و چگونگی رفع آنها آشنا شوید.

۱. گرفتن بازخورد منفی

اگر در دوران کودکی مدام در گوش خود تکرار کنید که هیچ کاری درست انجام نمی دهید و به اندازه کافی خوب نیستید ، بدون داشتن یک تصویر مثبت از خود فرد بالغ می شوید. وقتی مدام بخاطر تلاش و کار خود مورد انتقاد قرار می گیرید ، دیگر نمی توانید به خود اعتماد کنید و احساس خوبی داشته باشید. او از شکستگی های پی در پی که بسیار دردناک و آزار دهنده است احساس شرمندگی می کند.

۲. بی‌توجهی والدین

وقتی سرپرستتان (معمولاً والدینتان) به شما توجه نمی کنند ، به نظر می رسد موفقیت های شما برای آنها ارزشی ندارد. برای موفقیت در شغل وابسته به چیزی بیش از شانس و موفقیت در شغل وابسته به چیزی بیش از شانس نیاز دارید. برای موفقیت در تجارت وابسته به چیزی بیش از شانس نیاز دارید. غفلت ناظران معمولاً باعث می شود دیگران توسط دیگران فراموش شوند ، هیچ کس قدرت شما را نمی داند و برای هیچکس مهم نیستید. باور اینکه هیچ کس به وضعیت فعلی شما اهمیت نمی دهد احساسی است که به دلیل گذشته دردناک خود دارید. احساس دیده نشدن و نامرئی شدن باعث می شود فکر کنید حضور شما اشتباه است.

۳. دعوای بزرگ‌ترها

وقتی والدین دائماً با هم مشاجره و رفتار نامناسبی دارند ، کودکان به احساسات منفی عادت می کنند و به سوic ظن عادت می کنند. موضوعی ترسناک ، تأسف آور و گیج کننده. رفتار تنبل ، آشفته و غیرمعمول والدین (یا یکی از آنها) نسبت به کودک نیز تأثیر مشابهی دارد. کودکی که دائماً شاهد درگیری های بزرگ است فکر می کند که ممکن است علت دعوا و درد و رنج والدینش باشد. این احساس گناه پس از بلوغ برای شخص باقی خواهد ماند.

۴. عدم برخورداری از حمایت کافی در مقابل زورگویی

در یک خانواده وظیفه شناس ، حساس و ایمن ، کنار آمدن با شرایط دشوار مانند زورگویی به دیگران در اطراف قلدر و بازیابی اعتماد به نفس راحت تر است. اما اگر نه تنها در خانه بلکه در خارج از خانه نیز احساس امنیت نمی کنید ، همیشه احساس دردناک فراموشی ، ناامیدی و نفرت از خود در زندگی همراه شما خواهد بود. بعلاوه ، آنها به دلیل آسیب پذیری زیاد ، دوستی دیگران را به عنوان لطف قلمداد می کردند یا معتقد بودند که همه مردم ظالم و غیرقابل اعتماد هستند. بدون داشتن خانه و خانواده امن و دلسوز ، اثرات قلدری و قلدری عمیق تر خواهد شد و زندگی سخت تری خواهید داشت.

۵. دریافت حمایت بی‌جا در مقابل زورگویی

از طرف دیگر ، اگر حمایت والدین بی حد و مرز باشد ، کودک احساس آمادگی نمی کند تا با دنیای سخت خارج روبرو شود.بدون وجود بنیادی محکم ، کنار آمدن با چالش های بیرون از خانه دشوار خواهد بود و ناتوانی در کنار آمدن با آنها شرم آور خواهد بود. در چنین شرایطی ، کودک احساس درماندگی می کند و از خجالت ، موضوع را با والدین خود در میان نمی گذارد ، زیرا نمی خواهد آنها را به خاطر ضعفی که رفتار او برای او ایجاد کرده ، آزرده کند. بنابراین کودک آنچه در بیرون اتفاق می افتد را پنهان می کند. این شرمساری می تواند تا حدی بر نگرش کودک تأثیر بگذارد که وی نتیجه بگیرد که احتمالاً نظر مثبت والدینش (که با نظر دیگران متفاوت است) نادرست است و در واقع ، او فردی ضعیف و معلول است. تحقیر دیگران.

۶. بی‌توجهی به زورگویی

اگر پدر به حدی مشغول باشد که متوجه رنجش ناشی از زورگویی در پسرش نشود و در صورت نیاز کسی نباشد که از او حمایت کند ، کودک معتقد است که شایسته توجه نیست و شایسته مراقبت است. و او از نقص خود ناراحت است. در دنیای ناامن امروز ، احساس شرم و درد طاقت فرسا است. این احساسات همچنین در دوره انتقال والدین رخ می دهد که با هرج و مرج مشخص می شود زیرا به نظر می رسد هیچ کس از وضعیت کودک مطلع نیست. وقتی محیط خانه پر از هرج و مرج باشد ، کودک تصور خواهد کرد که خواستار توجه و مراقبت از مشکلات آنها کار اشتباهی است ، بنابراین کودک بیشتر تنها خواهد بود و از شرم غرق خواهد شد.

۷. عدم وجود حامی در مشکلات تحصیلی

هیچ چیزی بهتر از عزت نفس پایین از احساس احمقانه نیست. اگر کودک احساس کند که چیزی از درسها نمی فهمد و بیشتر و بیشتر از دیگران عقب می افتد بدون اینکه کسی متوجه شود و بدون اینکه کسی نیاز به کمک او را متوجه شود ، نتیجه می گیرد که ضعیف و ناتوان است. شما در هوش خود شک دارید و همیشه در ابراز عقاید خود مردد هستید. شرم از خوب نبودن و کمتر از دیگران حتی بعد از اینکه کودک راهی برای غلبه بر مشکلات به روش خود پیدا کرد ، به سختی از بین می رود.

۸. شوک فیزیکی یا ضربه‌ی روحی

سو abuse استفاده جسمی ، جنسی یا عاطفی بارزترین دلیل کاهش اعتماد به نفس است. قرار دادن کودک در معرض شرایط جسمی و عاطفی برخلاف میل او مانع اعتماد او به دنیای خارج ، خود و دیگران می شود ، مسئله ای که عزت نفس را بسیار تحت تأثیر قرار می دهد. حتی می توانید کودک خود را مقصر بدانید ، مقصر نیست. کودک قادر به کنار آمدن با بحران نیست ، بنابراین از آن فرار می کند ، از دیگران فاصله می گیرد و احساس پوچی می کند. در تلاش برای کنار آمدن با این وضعیت ، به این نتیجه می رسید که گناهکار و قابل سرزنش هستید ، و برای خلاص شدن از این سردرگمی به روش های ناسالم متوسل شده اید ، و در نهایت از بین صدها احساس منفی دیگر احساس شرمندگی و ناامیدی می کنید.

این مطلب ادامه دارد … .