آیا سن والدین روی تربیت فرزندان تأثیرگذار است؟

تربیت فرزندان خوب همیشه یکی از نگرانی های والدین است. والدین تلاش می کنند مهارت ها و آداب زندگی را به فرزندان خود بیاموزند ، نظم و مسئولیت فرزندان خود را تقویت کنند و افراد مفیدی را در اختیار جامعه قرار دهند. اما آیا سن والدین بر مهارتهای اجتماعی و شخصی فرزندان تأثیر دارد؟ شاید شنیده باشید که گفته می شود: “والدین جوان در برخورد با فرزندان خود انرژی و صبر بیشتری دارند ، اما والدینی که بزرگتر از فرزندانشان هستند ، در تربیت فرزندان خود تجربه و فرصت بیشتری دارند.”نظر شما چیست؟ آیا سن والدین واقعاً در تربیت فرزندان تأثیر دارد؟ آیا بین فرزندان و والدین باید اختلاف سنی مناسب وجود داشته باشد

شرایط زندگی امروز خانواده ها را کوچکتر کرده و سن بچه دار شدن را نسبت به گذشته بیشتر کرده است. متوسط ​​سن والدینی که فرزند اول خود را به دنیا می آورند افزایش یافته است. این ممکن است در نگاه اول مسئله بزرگی به نظر نرسد ، اما در واقع “سن” در سلامتی کودکان و والدین نقش بسزایی دارد. به همین دلیل پزشکان و محققان اجتماعی موضوعات مربوط به سن باروری را در نظر گرفته اند.

بارداری در سنین بالا چه پیامدهایی برای کودکان خواهد داشت؟

با وجود حساسیت هایی که برای حاملگی های جوان وجود دارد ، تحقیقات نشان می دهد که حاملگی های بزرگتر نیز می توانند باعث بروز مشکلات عصبی در نوزادان شوند. طبق مطالعه اخیر در ایالات متحده ، والدینی که در سنین بالاتر بچه دار می شوند فرزندانی خواهند داشت که نقص عصبی عصبی در طول رشد و کودکی را تجربه خواهند کرد.

در این مطالعه ، ظرفیت عصبی 56000 کودک 8 ماهه ، 4 ساله و 7 ساله ارزیابی شد. مهارتهایی مانند قدرت استدلال ، حافظه ، تمرکز بر یادگیری ، درک ، گفتار ، خواندن و برخی مهارتهای حرکتی در این آزمایشات در نظر گرفته شد.

در این مطالعه ، کودکان دارای والدین بزرگتر در همه آزمونها به جز آزمونهای مربوط به مهارتهای حرکتی ، نمره کمتری گرفتند. در حقیقت ، سن والدین با توانایی های شناختی فرزندان رابطه عکس دارد. جالب اینجاست که کودکان دارای مادران بزرگتر مهارتهای شناختی بالاتری کسب کرده اند.

تحقیقات فعلی این افسانه که احتمال دارد بچه های مسن بیشتر بچه دار شوند و نتیجه خاصی برای فرزندانشان ندارند ، کم کم از بین می رود. تحقیقات دیگر نشان داده است که والدین بزرگتر در افزایش بروز اوتیسم در کودکان نقش دارند. علی رغم تأثیر سن والدین بر سلامت فرزندان ، و علی رغم شیوع این مشکل در جامعه امروز ، پزشکان این مشکل را جای نگرانی نمی دانند.

بارداری مادران مسن باعث نقایص مادرزادی ، وزن کم هنگام تولد و زایمان زودرس می شود. اما کمبودها فقط به مادران بزرگتر محدود نمی شود.بسیاری از مطالعات نشان می دهد که مادران بسیار جوان نیز مشکلاتی را بر فرزندان خود تحمیل می کنند. تحقیقات گسترده نشان داده است که بارداری زیر 25 سال مشکلات سلامتی بدتری را برای نوزادان ایجاد می کند و باعث افزایش قد کودک ، چاقی ، سلامت عمومی و سایر مشکلات می شود.

بررسی نقش سن والدین در تربیت فرزندان از بُعد روان‌شناسی

اثرات بیولوژیکی بارداری و مادری در سنین بالاتر یا زودرس به طور گسترده ای شناخته شده است ، اما تأثیرات روانشناختی چگونه نمایان می شود؟

علی رغم اختلافات زیاد بین مادران در سنین مختلف ، نمی توان از نظر ابعاد روانشناختی بین آنها تفاوت قائل شد. حتی گفته می شود مادران مسن تر دارای درآمد بالاتر و تحصیلات بهتری هستند ، کنترل بیشتری بر رفتارهای خود در دوران بارداری دارند و کمتر در معرض خطر هستند. با این حال ، کل سال تأثیرات بالقوه ای بر سلامت والدین و فرزندان دارد. به عنوان مثال ، مادرانی که در اواخر نوجوانی و اوایل نوجوانی ، در اوایل سی سالگی (پس از 20 سالگی) باردار می شوند ، در معرض خطر مرگ قرار دارند. یا بارداری در سنین 22 و 23 سالگی تأثیرات سوverse و خطرناکی بر سلامتی افراد در سالهای آخر زندگی دارد. بچه دار شدن در سنین پایین خطر افسردگی را نیز افزایش می دهد. برخی مطالعات نشان می دهد که 28 تا 48 درصد مادران جوان از افسردگی رنج می برند.

چندین مطالعه در مورد سلامت روان والدینی که در سنین بالاتر فرزند دارند نتایج متفاوتی را نشان می دهد. برخی از مطالعات از تأثیرات سوverse بارداری در سنین بالا بر سلامت جسمی مادران و برخی دیگر از افسردگی در مادرانی که بعد از 35 سالگی باردار می شوند صحبت می کند.

از طرف دیگر ، بارداری در سنین بالاتر این فرصت را به زنان می دهد تا در سطوح بالاتر تحصیل کنند و به امنیت مالی برسند. نتایج تحقیقات در مورد تأثیر سن بر بارداری تا حدودی متناقض است. به عنوان مثال ، علیرغم شرایط عمومی مطلوبی که مادران باردار می توانند در سنین بالاتر داشته باشند ، آنها مستعد ابتلا به مشکلاتی مانند پره اکلامپسی ، فشار خون بالا در دوران بارداری و دیابت هستند. این مشکلات می تواند آنها را برای زندگی تحت تأثیر قرار دهد. (پره اکلامپسی یکی از عوارض بارداری است و تنها راه درمان آن برداشتن جنین و ختم بارداری است).

والدین چه می گویند؟

صرف نظر از تأثیرات بیولوژیکی فرزندآوری در سنین بالاتر ، روش فرزندپروری نیز در این سنین متفاوت خواهد بود. به عنوان مثال ، برخی تحقیقات نشان می دهد که والدین بالای 40 سال معتقدند که بهترین سن برای فرزندآوری حداقل 5 تا 10 سال زودتر از سن فعلی آنها است. چندین والد دیگر در سن مشابه به خوبی از فواید فرزندآوری در این سن آگاه هستند.

در یک مطالعه 80 درصد مادران و 70 درصد پدران معتقد بودند که بهترین سن برای بچه دار شدن 30 سال است. (البته این تحقیق بسیار گسترده نبود و طیف وسیعی از افراد را در بر نمی گرفت. برای دستیابی به نتایج دقیق تر ، تحقیقات دقیق تری لازم است.)

یکی از دلایلی که والدین از بچه دار شدن در سنین بالاتر راضی هستند ، ثبات عاطفی و خلق و خوی آنها است. افراد مسن اعتماد به نفس ، انعطاف پذیری و آگاهی بیشتری نسبت به خود دارند. اگرچه آنها کنترل بیشتری بر خود دارند ، اما توانایی مالی بهتری برای حمایت از فرزندان و برقراری ارتباط بهتر با آنها دارند.

به عنوان مثال ، یکی از والدین که در مطالعه تأثیر سن والدین بر فرزندان خود شرکت کرده است ، معتقد است که اکنون ، در این سن ، در مقایسه با 20 سال گذشته ، او خود را بهتر می شناسد و می تواند راحت تر با فرزند شما ارتباط برقرار کند. . ، اکنون شما می دانید که چگونه کودک خود را حمایت و تشویق کنید.

از دیگر مزایایی که والدین بزرگتر ذکر می کنند می توان به موفقیت شغلی ، امنیت مالی ، روابط اجتماعی قوی ، محیط کار انعطاف پذیر و وقت بیشتر اشاره کرد. البته این به معنای عالی بودن شرایط والدین بزرگتر نیست. فراموش نکنید که بعضی از این والدین معتقدند که بهتر بود بچه های سی ساله داشته باشند. اما چرا؟

1. انرژی بیشتر

یکی از رایج ترین مشکلاتی که والدین بزرگتر درباره آن صحبت می کنند ، نداشتن انرژی کافی برای همراهی فرزندان خردسال خود است. والدین مسن ممکن است به اندازه والدین کوچکتر از انرژی برای ادامه فعالیتهای پر جنب و جوش فرزندان خود نداشته باشند.

۲. باروری و طول عمر

یکی دیگر از نگرانی های والدین مسن ، باروری است. این افراد غالباً نگران باروری خود در این سن و احتمال اینکه نمی توانند فرزند بیشتری داشته باشند ، هستند. علاوه بر این ، اختلاف سنی زیاد والدین و فرزندان ، والدین را کمی در مورد مرگ و تنهایی کودک نگران می کند.

۳. ثبات مالی و عاطفی

از بین تمام افرادی که در مطالعات مختلف شرکت می کنند ، بسیاری از افراد سی ساله آنها بهترین زمان برای بچه دار شدن را در نظر می گیرند. از آنجا که در این دهه از زندگی والدین از ثبات اقتصادی و عاطفی بهتری برخوردار هستند ، هیچ مشکلی از جمله کمبود انرژی برای همراهی کودک ، مشکلات باروری و در نتیجه فرزندان کمتر ، نگرانی در مورد اختلاف سن ، تنها ماندن کودکان و غیره وجود ندارد.

این مطلب ادامه دارد … .